Βασισμένο στην ατμόσφαιρα από την τελευταία τραγωδία του Ευρυπίδη «Βάκχες, το έργο είναι ένα μονόδραμα για κοντραμπάσο. Ο μουσικός επί σκηνής είναι το ανθρώπινο στοιχείο, ένας Πενθέας της σύγχρονης εποχής. Η μουσική στη μαγνητοταινία είναι το «πέραν του ανθρώπινου» και ταυτόχρονα μια αναβίωση των Διονυσιακών τελετών. Η σύνθεση δεν έχει ως στόχο να αφηγηθεί προγραμματικά την τραγωδία του Ευριπίδη, αλλά κυρίως να αποτυπώσει τη σύγχρονη πραγματικότητα χρησιμοποιώντας μερικά στιγμιότυπα της συναισθηματικής κατάστασης του Πενθέα. Στο τέλος, ο Πενθέας του Αλέξανδρου Καλογερά δεν καταβροχθίζεται από τη φύση. Μόνος του, εκλιπαρεί για σωτηρία.

Το έργο, ανάθεση της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, είναι αφιερωμένο στον κοντραμπασίστα Βασίλη Παπαβασιλείου, ο οποίος το παρουσίασε για πρώτη φορά στις 30 Απριλίου 1991, στο Ινστιτούτο Γκαίτε.