Το έργο βασίζεται πάνω σε μία χρωματική κίνηση η οποία διανθίζεται με στολίσματα, από όπου προκύπτει η βασική μελωδική κίνηση του βιολοντσέλου. Αναφορικά με το μέρος του πιάνου, αυτό βασίζεται σε διαστήματα δευτέρας (αριστερό χέρι) και σε χρωματική κίνηση (συνηχήσεις δεξιού χεριού). Ο ρυθμός είναι ζεϊμπέκικος 4/4, με τις χαρακτηριστικές συγκοπές που υπάρχουν κατά κύριο λόγο στη συνοδεία (αριστερό χέρι πιάνου) να περνάνε και στο δεξί χέρι, και 8/8 που λειτουργούνε και καρκινικά. [Σχόλια του συνθέτη]