Η ένδειξη "Andante cantabile", αργά και "τραγουδιστά" ("songlike", "singable") ενισχύει την ονομασία του έργου ως "Άρια" από τον δημιουργό του. Η εναρκτήρια μελωδία (θέμα) στο κοντραμπάσο, με φθόγγους μεγάλης αξίας που επιτρέπουν το vibrato, και απλή βηματική κίνηση, δίνει την ευκαιρία για μεγαλύτερη εκφραστικότητα και λυρικότητα, αναφορές στο μουσικό υποείδος της Άρια. Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης 15μετρης φράσης, το θέμα επανέρχεται σε μία 8μετρη αυτή τη φορά φράση, αφού από το 4ο μόλις μέτρο της αρχίζει να επεξεργάζεται και να διαφοροποιείται συγκριτικά με την έναρξη του κομματιού. Στην τρίτη και τελευταία φράση, έκτασης 15 μέτρων, αρχικά αλλάζει το μέτρο από 4/4 σε 2/4 και ακούγεται το θέμα πρώτη φορά στο μέρος του πιάνου σε ρυθμική συστολή. Αφού επιστρέψει το αρχικό tempo και μέτρο, το έργο ολοκληρώνεται με μελωδικές αναφορές από το θέμα.