Το φθογγικό υλικό του «Χελιδονιού», όπως μεταφράζεται στα ελληνικά ο τίτλος του, είναι κατ’ αποκλειστικότητα διατονικό, ανάλογα με τις φάσεις του κομματιού. Στην εισαγωγική ενότητα παρατηρούνται ένα χρωματικό τετράχορδο με ένα υπερτεθειμένο δώριο, επιλογή η οποία παραπέμπει σε επιρροές από την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Αυτό επαληθεύεται, καθώς οι δύο επόμενες φάσεις του κομματιού αποτελούν μεταγραφές από ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια, όπως το «Σαράντα Παλικάρια» και ένα επιπλέον που δεν κατέστη δυνατό να αναγνωριστεί, τα οποία είναι γραμμένα στον «πρώτο» τρόπο της καθ’ ημάς μουσικής («δώριο» κατ’ άλλους, dugah περσιστί, ή α’ ήχος κατά την ανατολική ορθόδοξη ψαλτική τέχνη).