Ο Θεμιστοκλής Μόρος (ή Θέμης Μόρος ή/και Μώρος) ήταν έλληνας συνθέτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Σεπτεμβρίου του 1910 και είχε καταγωγή από τα Ψαρά και τη Χίο. Από το 1931 μέχρι το 1941 σπούδασε βιολί με τον Κωνσταντίνο Κούλα και τον Φρειδερίκο Βολωνίνη καθώς και ανώτερα θεωρητικά με τον Κωσταντίνο Κυδωνιάτη (1908-1996) στο Ωδείο Αθηνών. Από το 1934 μέχρι το 1971 υπηρέτησε ως δεύτερο βιολί στη Συμφωνική Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

Από το 1932 δίδασκε βιολί στον Οίκο Τυφλών, όπου το 1935 σχημάτισε 15μελή  ορχήστρα την οποία διηύθυνε φωνάζοντας, από το 1942 μάλιστα με χρήση "λαρυγγόφωνου". Συμμετείχε σε παραγωγές της Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής καθώς και της Συμφωνικής Ορχήστρας του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1938-1971). Το 1971 ανέλαβε τη διεύθυνση του Ωδείου που ίδρυσε ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος «Αριστοτέλης» στη Φλώρινα και το 1972 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου διηύθυνε επί τέσσερα συναπτά έτη τη «Νέα Μαντολινάτα» της πόλης.

Έχει επενδύσει με μουσική του ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες και όλα τα συμφωνικά έργα του παίχτηκαν από την Συμφωνική Ορχήστρα του Ραδιοφώνου και από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

Σύμφωνα με την Σοφία Σπανούδη, ο Θέμος Μόρος μαζί με τον Σόλωνα Μιχαηλίδη, τον Γεώργιο Βώκο, τον Γεώργιο Πλάτων και τον Αργύρη Κουνάδη, συγκαταλέγονται στη νεώτερη γενιά σύγχρονων Ελλήνων συνθετών.