Το κομμάτι είναι δομημένο ως επί το πλείστον πάνω σε ημιτονιακές μελωδικές δομές, που δημιουργούν εντυπώσεις κεντρικότητας πάνω σε ορισμένους φθόγγους, οι οποίοι κάθε φορά τονίζονται είτε με sforzandi είτε με χρήση αρμονικών (δίχως αυτό να σημαίνει ότι αρκετές φορές οι εκτεταμένες τεχνικές που χρησιμοποιούνται δεν έχουν σκοπό την ταλάντωση της υφής και του ηχοχρώματος). Οι λιτές και δωρικές μελωδικές κατασκευές αφήνουν χώρο στην ανάδειξη των μεταβολών στο ηχόχρωμα, την άρθρωση, και την ένταση. Ο ρυθμός είναι συχνά rubato έως και ελεύθερος, ενώ άλλοτε η διάρκεια των φθόγγων είναι πολύ σαφώς ορισμένη.